Wie Amsterdam nadert ziet langs de snelwegen als een herkenningspunt witte abelen staan. Dat zijn zilverpopulieren die sinds de 17de eeuw in Nederland voorkomen. Ze horen bij het polderlandschap, gedijen zowel in die natte grond met veen en klei, als in de zanderige duinen.
Het zijn mooie bomen, en de wit vilten onderkant van hun jonge blaadjes glinstert geheimzinnig in de zon. Als elfenvleugels zegt de romanticus; als zilverlingen zegt de pragmaticus. Tenslotte heb je het over Amsterdam, van oudsher een rijke handelsstad. Met een verhaal.
Deze bomen ook, met hun stammen vol ruitvormige groeven die uitgroeien tot ogen die je lijken aan te kijken en alles in de gaten houden, beschouwen. Om het nooit door te vertellen.
Reactie plaatsen
Reacties