Turrell
In het beeldenpark Montenmedio bij Vejer de la Frontera kwam ik in een kunstwerk van James Turrell. De andere kunstwerken in dat wilde landschap waren aardigheden, om glimlachend of geërgerd of onverschillig aan voorbij te lopen. Zo niet deze ‘Second wind’. Eerst een tunneltje door, waarachter een geheime wereld van 20 x 20 x 10 meter onder de grond, met een soort bol kapelletje in het midden dat in een waterbak staat en waarboven je de lucht ziet schitteren. Een ontsnapping, een hoop, een indicatie. Ik stel me voor dat hij hier in het zuiden van Spanje een half jaar is komen wonen, ergens in een kamertje, om leiding te geven aan de bouw, die uiterst zorgvuldig moest gebeuren. Het werk is geconcentreerde tegenstelling tussen materie en geest, fantasie en concreetheid, licht en donker, water en steen, binnen en buiten, heiligheid en rauwheid. Mijn interpretatie, misschien lacht hij me wel uit. Ik was even in een ander begrip van het leven, me bewust van zaken die niet bestonden, verkeerde afslagen, andere keuzes. Nee, geen spijt, alleen helderheid, zoals je dat bij kunst kunt hebben.