Uitzicht

Zicht vanaf de Grebbeberg op De Blauwe Kamer en De Betuwe.

Is het uitzicht uitgevonden, is het ontdekt of bedacht? Nee, zul je zeggen, het was er al, altijd al. Zolang er bergen waren was er uitzicht. Het hoort bij de aard van de bergen.

Nee, zullen anderen zeggen, als de mens niet was langsgelopen en blijven staan om te kijken was er geen uitzicht geweest, dan waren er alleen maar bergen en dalen. Zonder de mens zou het uitzicht er fysiek wel zijn, maar geen enkele betekenis hebben. Wat is het dan dat de mens toevoegt aan wat er al is?

Een uitzicht is in fysiologisch opzicht een grote ruimte waar je doorheen kunt kijken in een bepaalde richting en de kijkrichting wordt beëindigd door iets waar je op of tegenaan kijkt. Hoe groter de ruimte, hoe beter het uitzicht. Hoe interessanter of mooier datgene waar je tegenaan kijkt, hoe beter het uitzicht is geslaagd.

Bij het zien van een uitzicht besef je ook dat je een herinnering meemaakt. Dat je later, maanden of jaren, over dit moment zult spreken, met vrienden of familie. Of met jezelf. Je zult er op een onverwacht ogenblik aan terugdenken, als een moment om nooit te vergeten.