Bijna onbeweeglijk houden het meisje en de poes de wereld in de gaten. Hun houding is ontroerend. De kattenpootjes over de rechterarm van het meisje, haar onderarm op haar knie, gehurkt op de andere knie. Dat moment legde beeldhouwster Carla Daalderop (1828-2015) vast in brons. Die keuze getuigt van haar kunstenaarschap. Geen groots effect, maar enkel dat, even die rust vastleggen voor de poes wegritst, het meisje opstaat en vertwijfeld achter haar aanholt. Waarna ze de poes weer te pakken krijgt, verzuchtend, met behoefte aan kameraadschap. Blijf nou.
Het beeldje staat aan de Laan van Westroyen in Tiel (tegenover het winkelcentrum) en heet dan ook ‘Meisje met poes’, en Daalderop maakte het in 1981.
Voor wie goed kijkt: het meisje fluistert. Dat is de reden waarom de poes stil blijft, geduld heeft, en de drukte van de wereld nog even vanuit de meisjesarmen wil bekijken. Want ze vertrouwt de fietsers niet, de skaters niet, de brommers niet en de fatbikes niet.
(Uit PLUK, gratis magazine voor het Rivierenland)
Reactie plaatsen
Reacties