Tuurlijk, de powerpoint doet het niet, of de kabel past niet of is er niet, iemand is de beamer vergeten, of er is geen spanning op het stopcontact. Dat hoort zo bij lezingen, altijd, overal. Zenuwen, nervositeit. Niet aan toegeven. Uiteindelijk komt het altijd goed. Om vijf voor twaalf, wat zeg ik, om een minuut voor twaalf, wat zeg ik, om drie seconden voor twaalf, maar altijd wel. Niets aan de hand.
‘Goedemiddag beste mensen, mijn naam is Michel Lafaille, ik kom jullie vertellen over Andalusië …’ en ik las stukjes voor uit dit weblog die ik in Andalusië heb geschreven (in de maand maart). Het lukte, het publiek was enthousiast, ze klapten achteraf en ik beleefde de Spaanse reis weer opnieuw.
Reactie plaatsen
Reacties