Vanmorgen stond ik tegelijk met de zon op. Heel intiem.
Ik dacht, daar schrijf ik een stukje over, en meteen kwam Here comes the sun in mijn hoofd. Iedereen kent het liedje. Miljarden mensen, plus nog eens miljarden die sindsdien overleden zijn en het gekend hebben. Miljardenmiljarden.
Hoe moet dat zijn, bedacht ik. Je loopt in de tuin - na een nacht wat? - en de zon komt op. De melodie verschijnt in je hoofd. Je pakt een gitaar - een ukelele volgens het verhaal - en je zingt Hier komt de zon. In je eentje.
Een paar maanden later kent de halve wereld het liedje, fluit, neuriet, zingt het. Anderen beamen het, zingen verder, sluiten aan. Mmmehmmmeh, it’s alright …
Wat een gevoel moet dat geven. The Beatles hadden er een hit bij.
De zon komt nog steeds op. Het wordt een mooie dag.
Reactie plaatsen
Reacties