Ongrijpbaar en melancholisch, vind ik eind augustus. De sfeer bevangt me, letterlijk. Geen tegenlicht zo sterk, geen schaduw zo zwaar als in deze tijd.
Alles is klaar, lijkt het, het hoogtepunt nadert. De natuur wacht af, uren, dagen, veel langer kan bijna niet. Geen blad beweegt.
We waren in Kasteeltuin Hemmen, een oase van rust volgens de brochure. Ga er ook naartoe, bezoek volgende maanden (tot 1 november) deze plek, raad ik jullie aan, het is er hemels. Een oase, zeker, omringd door een bakstenen muur en oude bomen die het licht filteren, de plek beschermen.
Het gebeurt me zelden dat ik een bankje opzoek, de ogen sluit om de zon te voelen op mijn gezicht. Luisterend, kijkend, een vlinder volgend.
Een oase van geluk had er ook op de brochure kunnen staan.
Reactie plaatsen
Reacties
Heel leuk geschreven stukje.
En een heel mooi taalgebruik.
Heel passend bij de kasteeltuin in Hemmen.0