Daarop daalde de zon zodat ze pal voor het keukenraam hing, meedogenloos als de Heilige Geest doet, maar dan met geestelijke verlichting, verblindend, en toch lokkend, om met de hand boven de ogen te kijken naar wat daar altijd al was, wat ik kende, en nu toch nieuwsgierig naar was of het nog bestond, of er achter dat immense licht niet een andere wereld was ontstaan.
Reactie plaatsen
Reacties