Moeë kleuren, bestaan die? Toch moest ik eraan denken tijdens het wandelen. Ze worden ietwat grauw, de kleuren, ze letten niet meer zo op en verzorgen zich niet.
Ik heb het over bomen, over natuur. Moe en oud lijken ze. Zelfs het opvallende goudgeel van de ginkgo’s is oud en doet er niet meer toe. Het trekt even de blik, zeker, maar niet zoals de bloesem doet, de crocussen, de wilde tulp. Die hebben leven in zich, hoop. Herfstkleuren hangen mat te wezen, zijn het einde van zichzelf. Niettemin leveren ze tezamen een prachtig geheel.
Reactie plaatsen
Reacties