Vanuit het huis kijk je op berkenboompjes. Net geen bosje, maar ook geen brave aanplant. Ze hebben samen wel iets wilds, nee, iets los, moet ik zeggen. Vooral hun weerbarstige tederheid spreekt me aan, de rankheid van hun stammetjes, het deemoedige van hun hangende takken, nu in de winter goed te zien. Ze stralen triestheid uit, zonder dat ze hun droefheid prijsgeven.
Reactie plaatsen
Reacties