Ik zou meer moeten schetsen. Me daarin beter kunnen uitdrukken. Impressies van een reis bijvoorbeeld. Vooraf neem ik me dat voor. Het gebeurt niet, dan af en toe. En toch, wanneer ik ze later terugzie ben ik er dikwijls gecharmeerd van. Van de uitdrukking, niet van de techniek, die heb ik niet.
Schetsen is spontaan, wat ik niet heb met woorden. Schrijven is een veel rationeler proces, van passen en meten, schrappen en veranderen. Hoe meer ik schaaf aan een zin, hoe mooier hij wordt. Hoe meer ik aan een schets blijf werken hoe slechter die wordt. Een lijn ontstaat vanuit de hand terwijl het hoofd er controle op probeert te krijgen. De schilder Cezanne heeft dat goed beschreven. Hij tekende lijnen.
Lijnen zijn gestolde tijd. Aan de lijnen in een landschap kun je de tijd aflezen waarin ze gevormd zijn. De hoogtes, de richels, de beekjes, de houtwallen. De plooien. Les failles, in het Frans. La faille is de plooi, de breuklijn.
Zie je wel, ik moet meer schetsen.
Reactie plaatsen
Reacties