Ze kreunde hees tussen de woorden door, ritmisch, en vol verlangen. Ze zei dat ze me zou missen, straks al, zo gauw ik vertrokken was. Dat ze niet zonder me kon, haar leven geen zin zou hebben. Toen viel de gitaarsolo in.
Via de oordopjes zat ze diep in me, vulde mijn hoofd zich met haar nieuwe hit, terwijl ik verder zwoegde op mijn roeimachine en mijn eigen ritme zocht, daarbij geholpen door de drums en basgitaar uit haar lied.
Ze was een meester in het bespelen van mijn sportieve ambitie.
Reactie plaatsen
Reacties